رواية ملاكي فهد وملاك بقلم رنا شريف
سيف: حاضر
موبايل مها رن
مها: الو ايوة يا آدم
آدم: ايه يا مها فين اخوكى وكمان سيف مش بيرد
مها: إحنا فى المستشفى فهد عمل حادثة
آدم بفزع: ايه، أنا جاى بس قوليلى مستشفى ايه؟
مها: مستشفى *****
ادم: تمام أنا مسافة الطريق
قفل آدم واتصل على مالك
مالك بنوم: نعم ده وقت تتصل فيه
آدم: مالك فوق عشان فهد عمل حادثه.
مالك: ايه، حادثه ازاى ؟..
آدم: مش عارف انا رايحلهم مستشفى***
مالك: ماشى هلبس واجيلك
آدم وصل وبعد شويه مالك
آدم: ايه اللى حصل يا فهد
فهد: مفيش حاجه بسيطه
مالك: يعنى انت كويس
فهد: اها الحمد لله
مالك فضل باصص لملاك وفهد لاحظ
فهد: مالك
مالك: أنا عايز اقولكم حاجه
فهد: خير فى ايه ؟
مالك: ملاك تبقى اختى
ملاك: ___________
ملاك: نعم، ازاى ده
مالك: زى ما بقول كده
آدم: مالك، مالك
مالك فاق من شروده على صوت آدم
مالك: ها نعم بتنادى
فهد: سرحان فى ايه ؟.
مالك: ولا حاجه أنا معاكوا
سيف: طيب يلا، اكتور قال انه هيخرج
مها: ملاك انتى كويسه ؟
ملاك: أيوة يلا
الكل خرج ورجعوا بيت فهد
آدم: ارتاح انت ومتجيش الشركه اليومين دول
فهد: تمام
سيف: تعالى يا آدم ثوانى عايزك
آدم: تمام، يلا
آدم وسيف دخلوا المكتب
مالك: طيب همشى أنا دلوقتي وهاجى بكره
فهد: ماشى خلى بالك من نفسك
مالك: ماشى متقلقش، يلا سلام
الكل سلام
مها خرجت ل مالك
مها: مالك استنى
مالك: نعم
مها: مالك شكلك فيك حاجه
