رواية ملاكي فهد وملاك بقلم رنا شريف
ملاك: سيبنى افكر واقولك يا فهد أنا قررت ايه
فهد: طيب قبل ما تاخددى قرارك فى حاجة كمان
ملاك: ايه ؟!
فهد: أنا،،،
قطع كلامه دخول سيف ومنه
منه جريت على ملاك وقعدت جنبها
ملاك: اهدى أنا كويسه
منه: انتى مكلمتنيش ليه وقولتيلى ؟
ملاك: الوقت كان أتأخر جدا والله وكمان إحنا كويسين محدش حصله حاجه
منه بصت ل فهد ورجعت بصتلها تانى
ملاك: اه فهد دراعه بس اللى اتكسر
فهد: بس !!
سيف: ملاك انتى اتصلتى بيا ؟ بقلم ' رنا شريف
فهد: ايوة اتصلت عشان كنت محتاج ملف مهم من المكتب، انت كنت بتكلم مين ده كله
سيف: شغل يا فهد
فهد: ده شغل ايه الزفت ده، قول للغبى اللى كنت بتكلمه ميتصلش وقت الشغل تانى
منه بتبص ل فهد بغيظ
منه: حصل خير ي أستاذ فهد مش لازم تشتم يعنى
فهد: هو كان بيكلمك انتى ؟
منه: ايوة أنا
فهد: ملاك اسندينى عشان اطلع اغير هدومى معلش
ملاك: تعالى
فهد بحرج: بعد اذنكم
سيف بهمس: احسن عشان تمسك لسانك بعد كده
فهد: أنا بقول اطلع أنا
سيف بضحك: اتفضل
ملاك وفهد طلعوا فوق
ملاك بضحك: شكلك وحش أوى
فهد: وأنا اعرف منين يعنى وبعدين ثوانى هو كان بيكلمها ليه ده فضل مشغول ٣ ساعات
ملاك: تصدق صح،انا هسأل أبيه سيف بعد ما يطلع
فهد: والله حاسس إن ال ابيه بتاعك ده طلب ايدها من ورانا
ملاك: لأ ميعملهاش، بس شكل فى حاجة
فهد: وشك حلو علينا.
بقلمى / رنا شريف
ملاك: هو أنا عارفه بس ليه بتقول كده دلوقتي؟
فهد: عشان سيف مكنش راضى يتجوز نهائى
ملاك: بتتكلم كده زى ما يكون اتجوز فعلًا
فهد: لأ بس أنا عارف سيف وعارف انه بيحبها وهيتجوزها
ملاك: يا رب منه بنت حلال وتستاهل واحد زى أبيه سيف كده
فهد: اه فعلا
ملاك: أنا هنزلهم
فهد: لأ متنزليش
ملاك: مينفعش، منه جايه تشوفنى وانا سايباها وبتكلم معاك
فهد: طيب انزلى ولما تمشى خلى سيف يطلعلى
ملاك: انت هتنزل معايا وتعتذرلها
فهد: اعتذر ل مين ومن امتى وانا بعتذر ل حد ؟
ملاك: بطل غرور يا فهد انت غلطان يبقى لازم تعتذر
بقلمي / رنا شريف
فهد: طيب يلا وبطلى ترفعى صوتك ده
ملاك: معلش يلا
